Dierenactivisten hebben hun PR uitstekend voor elkaar. Daar kunnen boeren nog veel van leren, vinden Esther Loohuis, Laura Schrijver en Stephanie van den Berg. Samen met Agrohub Twente onderzoeken ze hoe ze op het nieuwe platform wateddie.nl het eerlijke verhaal kunnen vertellen over hoe ons voedsel tot stand komt en hoe goed Nederlandse boeren voor hun dieren zorgen. “Ik denk serieus dat koeien het in hun stal beter hebben dan mensen die in een flatje in Amsterdam wonen.”
Van links naar rechts: Esther Loohuis, Laura Schrijver en Stephanie van den Berg.
Vloggen, bloggen of podcasten vanaf de boerderij. Verhalen delen via Facebook, Instagram of TikTok. En misschien zelfs bekende Nederlanders inschakelen die het verhaal van boeren vertellen? Het maakt niet uit wat er voor nodig is, maar het is de hoogste tijd voor een evenwichtig en eerlijk verhaal over boeren, vinden Esther Loohuis, Laura Schrijver en Stephanie van den Berg. De vrouwen leerden elkaar kennen tijdens de boerenprotesten en in die periode werd nogmaals bevestigd wat ze al lang wisten: het is slecht gesteld is met het imago van de boer en er is veel onbekend over de productie van voedsel.
Media en burgers hebben volgens de drie vrouwen geen idee hoe het er echt aan toe gaat op een boerderij. Zo ontstond het idee om als boeren een platform te beginnen voor de media en voor de burger. Ook Dennis Ooms en Mark Rood hebben zich aangesloten en werken mee aan het opzetten van het platform. “De dierenactivisten hebben het goed voor elkaar, hun PR is prima, maar wij hebben daar als boeren nooit een antwoord op. En dat moet écht veranderen”, zegt Laura Schrijver, die samen met haar man John een biologisch kippenbedrijf runt in Lemelerveld. “Alles wat wij denken en alles wat wij vinden als boeren, komt weer terecht bij de boer. Dat moet niet, we moeten doordringen tot de burger.”
Wie kijkt er naar wie?
Agrohub Twente
Een platform dus. Het idee is er. En ook de naam is er ook al: Wat Eddie? Een ludieke vertaling van ‘Wat eet je’. Maar hoe pak je dat vervolgens aan zo’n platform? Esther Loohuis, van melkveehouderij Loohuis-Hagendoorn uit Geesteren moest onmiddellijk aan Agrohub Twente denken. Bij Agrohub Twente kunnen ondernemers in het buitengebied van Dinkelland en Tubbergen een vraagstuk onderzoeken met hulp van diverse regionale onderwijsinstellingen.
“Ik kende Agrohub al en dacht: zou dit een vraagstuk zijn om aan Agrohub Twente voor te leggen? Maar ja, dacht ik, het is niet echt een bedrijfsgerelateerd vraagstuk. Aan de andere kant is het iets waar de hele agrarische sector mee te maken heeft”, volgens Esther. Dus legde ze contact, diende haar vraag in en deze werd door studenten uitgekozen om mee aan de slag te gaan. De inbreng van jonge studenten is heel welkom en wordt gewaardeerd. “Wij zijn veertigers, dus veel dingen die wij opperen vinden de studenten ouderwets”, vertelt Stephanie van den Berg lachend. Op dit moment zijn ze de studenten druk bezig met hun project waarin ze de vraag beantwoord hoe jong en oud in stad en land bereikt kan worden via alle kanalen met het verhaal van wateddie.nl.
Het eerlijke verhaal
Het eerlijke verhaal moet volgens de vrouwen over de inhoud gaan, ‘en niet over boze boeren die niets willen’. Want dat is, vinden ze, het overheersende maar onterechte beeld van de boer in de media. “Als je ons vraagt wat we zouden willen veranderen, dan is dat allereerst dat mensen weten hoe het echt zit”, zegt Stephanie van den Berg, die samen met haar man eigenaar is van een melkveebedrijf in Lemelerveld. “We willen dat mensen zich bewust worden van wat ze kopen in de supermarkt, dat ze weten wat ze eten en waar dat eten vandaan komt. Dat ze trots zijn op Nederland en de boeren die hun voedsel leveren.” Esther Loohuis: “De burger en de consument, dat lijken twee verschillende mensen. De burger heeft het alleen maar over dierenwelzijn, maar als je die burger in de supermarkt tegenkomt, dan is het een consument en gaat de knop opeens om en moet het allemaal zo goedkoop mogelijk.”
“Als je ons vraagt wat we zouden willen veranderen, dan is dat allereerst dat mensen weten hoe het echt zit”
De dagelijkste werkelijkheid
De vrouwen merken dat er ontzettend veel verhalen de ronde doen die niets te maken hebben met de dagelijkse werkelijkheid zoals zij die ervaren. Dat boeren niet goed zouden zijn voor hun dieren. Pertinente onzin, volgens de drie. “Ik denk serieus dat de koeien hier in de stal het beter hebben dan mensen die in een flatje in Amsterdam wonen”, zegt Stephanie beslist. En dan de fabels over onnodig of verboden antibioticagebruik door boeren. Laura schudt haar hoofd. De regels zijn zo streng dat het helemaal niet is toegestaan om ‘zomaar’ eigenhandig antibiotica toe te dienen. “Wij boeren gebruiken het natuurlijk liever niet, maar als het nodig is dan moet het kunnen. Als mensen zich niet lekker voelen, dan vragen ze al snel om een kuurtje bij de dokterDat als mensen zich zelf niet lekker voelen al snel vragen om een kuurtje bij de dokter, maar een dier schijnt het niet te mogen krijgen als het echt nodig is”, vertelt Laura. Het is volgens de boeren maar één van de vele voorbeelden van de impact van de regelzucht in de dagelijkse praktijk van de boer. Verhalen die je niet vaak hoort of ziet. En daar moet volgens de dames nu écht verandering in komen.
Trots op de Nederlandse boer
We moeten volgens Esther Loohuis trotser worden op de Nederlandse boer. “We willen toch niet dat we straks ons rundvlees uit Argentinië moeten halen?” Of, voegt Stephanie van de Berg daar aan toe: “Kippen van een kuikenbedrijf uit China”. Als de veestapel verder vermindert en meer Nederlandse boeren stoppen, verplaatst de voedselproductie zich naar het buitenland waar alles zich buiten het zicht voltrekt. Esther Loohuis heeft daar al de nodige voorbeelden van gezien. “Onze buren zijn twintig jaar geleden gestopt met kippen. De kippenhokken waar ze kippen in hielden waren destijds te klein voor Nederlandse begrippen, de hokken zijn vervolgens naar Polen gegaan, waar ze het dubbele aantal kippen in de hokken stoppen.” Met wateddie.nl willen ze dit soort verhalen uit de dagelijkse werkelijkheid delen, om te laten zien wat de consequenties zijn en om een tegengeluid te bieden. Maar niet op een drammerige en activistische manier. “Nee, zeker niet, we willen dat mensen straks denken: leuk, er is wat weer wat te zien of te lezen op wateddie.nl.”, zegt Laura Schrijver. Studenten van de Aeres Hogeschool in Dronten en het Zonecollege werken de ideeën voor het platform nu verder uit. Het is de bedoeling dat wateddie.nl daarna gauw live staat. “Als het plan goed is, gaan we het direct uitvoeren.” Wie meer wil weten over wateddie.nl of in contact wil komen met initiatiefnemers, kan een mailtje sturen naar: infowateddie@gmail.com.
Ook een vraag net als Esther, Laura en Stephanie?
Ben jij ondernemer in het buitengebied van Dinkelland of Tubbergen en hebt je na het lezen van de ervaringen van Esther, Laura en Stephanie ook een vraag die je graag samen met studenten wilt beantwoorden? Wil jij vooruit met je onderneming? Meer resultaat boeken of blijven innoveren? Dien dan je vraag heel eenvoudig in via deze link.
